Vrijwilligers aan het woord: Gerard

Vergeleken met Janneke kom ik pas kijken bij De Groene Belevenis. Augustus 2011 ben ik via prepensioen gestopt als leraar Biologie en ANW / schooldecaan. Eerst klussen aan onze woning om vanaf begin 2012 te starten als vrijwilliger bij De Groene Belevenis, toen nog De Schoolsteeg geheten. In overleg met een toenmalig teamlid Maaike en door de mooie verhalen van Janneke ben ik begonnen als tuinvrijwilliger en als lesvrijwilliger. Wat betreft dit laatste heb ik mijn best gedaan om hulp aan de schoolkinderen te bieden bij bouwen met bamboe, nestkastjes maken, afzetten van elzen (de knotles) en bij het voorbereiden en uitvoeren van de slootles. Bij deze lessen sta je er nooit alleen voor, maar werk je samen met leuke andere vrijwilligers als lesteams. Het leuke hierbij is, dat de administratieve rompslomp en regelcontacten met scholen door anderen (ook weer prettige vaste krachten en vrijwilligers) ons uit handen wordt genomen.
De laatste jaren draai ik nog alleen mee in de knotlessen, waar ook nogal wat voor- en nawerk aan zit, en, als ze gegeven worden, de nestkastjeslessen. Voor de slootlessen onderzoek ik elk jaar, welke Leusdense wateren geschikt zijn (en dat zijn er niet zo veel, helaas) met genoeg diversiteit aan leven.

Wat betreft het tuinwerk: één morgen per week, gestart onder de toenmalige tuinbeheerder Douwe, die mij kennis bij bracht, zowel over de flora als de aanpak in het beheer. Hij was er om mij verder te motiveren, aan te sturen, aanwijzingen te geven en om tussendoor over alles en nog wat te kletsen. Nu werken we aangestuurd door Jeannet en is Douwe een waardevolle en even plezierige medevrijwilliger.

Verbazingwekkend is het hoeveel werk er jaar in en jaar uit in de Struintuin gedaan moet worden om het mooie in stand te houden en zinvolle veranderingen aan te brengen. Het doel is hierbij om de opvang van kinderen en ouderen in een mooie en leerzame tuin te optimaliseren, al gaat het ook om heel praktische zaken als waterbeheer in verband met klimaatadaptatie.

Ik werk sinds 2012 ook twee dagen per week bij de Landschapsbeheerploegen Utrecht (LBPU). Dit behelst allerlei onderhoudswerk in het groen op landgoederen en binnen agrarische gebieden. Er bestaan raakvlakken tussen deze activiteiten, werken in de Struintuin en de LBPU. Hierbij kan kennis maar ook fysiek materiaal soms uitgewisseld worden. De middelen zijn natuurlijk beperkt en elkaar bijspringen is dan mooi.

Kortom, werken in het groen, met en zonder kinderen, bevalt mij prima. Het is goed voor lichaam en geest (een sportschool ligt mij niet zo en hoeft zo ook niet bij de zeer diverse lichamelijke activiteiten), ook omdat je allerlei nieuwe kennis opdoet en nieuwe handelingen leert. Zo mag ik ook nog een nuttige bijdrage leveren aan natuuronderhoud en de maatschappij.