Vrijwilligers aan het woord: Janneke
In 1951 werd ik in Zwolle geboren, toen ik bijna 13 was verhuisden we naar Amersfoort. Na drie jaar Utrecht trouwde ik met Gerard en kwamen we in 1974 in Leusden te wonen. Ik was in het eerste jaar nog docent Nederlands, maar stopte toen onze oudste zoon werd geboren. We kregen vier kinderen, twee schoonkinderen, nu hebben we ook zes kleinzonen.
In het najaar van 1995 begon ik als vrijwilliger bij wat nu De Groene Belevenis heet. Als hulpouder had ik met de klassen van mijn kinderen al wat lessen bijgewoond en het trok me om ook mee te helpen. Annemarie Flipse en Atty van Dijk waren de trekkers van de organisatie, die zich vooral bezig hield met het geven van lessen en excursies. De teamleden ontwikkelden het lesmateriaal. Verder was er een enthousiaste groep vrijwilligers. Als vrijwilligers wilden we kinderen erg graag met de natuur in aanraking brengen.
We waren nog één geheel met het Comité Milieuzorg Leusden dat meer bezig was met het opkomen voor het milieu door acties en andere activiteiten te organiseren. Beide groepen vergaderden nog gezamenlijk en er werden notulen gemaakt. Later werd het Comité Milieuzorg een zelfstandig orgaan en gingen wij als De Schoolsteeg en daarna als De Groene Belevenis verder.
Het eerste wat ik deed, was meedoen met de verhuizing van een lokaal in Basisschool De Klimrakker naar een noodlokaal van Basisschool De Hobbit. In het begin woonde ik lessen van anderen bij, daarna verzorgde ik ze zelf. Er werden nog veel lessen in de scholen gegeven. Ik denk aan onder andere de padden- en kikkerles, de vlinderles, de takkenles en de bijenles. Verder hielden we bijvoorbeeld paddenstoelenlessen, met eerst een praatje in de klas, vergezeld van een diapresentatie en paddenstoelenmodellen. Daarna trokken we met de kinderen het Lockhorsterbos in, wat konden zij snel diverse soorten paddenstoelen vinden! Die kinderen van toen zijn nu veertigers.
De tijd ging verder. We vergaderden over een plaats voor een eigen gebouw. Diverse opties passeerden de revue. Uiteindelijk kwamen we terecht op het terrein van de vroegere gemeentewerf. In al die jaren breidde het aantal teamleden zich uit, ook meldden zich meer vrijwilligers aan voor allerlei taken. Steeds meer en mooier materiaal kwam tot onze beschikking. Het aantal lessen werd sterk uitgebreid. Altijd bleef en blijft het nog woekeren met de ruimte.
Ook ging een grote wens in vervulling: er kwam een tuin, een struintuin. Er kwamen vrijwilligers die zich speciaal met de tuin bezig gingen houden. Zelf ben ik langzamerhand ook meer in de tuin gaan werken dan dat ik lessen of excursies verzorg. Veel fijne mensen namen afscheid, maar nog steeds komen er weer nieuwe, plezierige mensen bij en sommigen zijn, net als ik, al lang vrijwilliger bij DGB.
Sinds een twaalftal jaren verzorg ik ook, samen met Rien, een Uurtje Natuur in zorgcentrum ‘t Hamersveld. We vertellen, laten foto’s zien op een groot televisiescherm en nemen nogal eens levende flora en opgezette fauna mee. We brengen zo wat natuur binnen de muur. Op het ogenblik verzorgt Rien de ene maand en ik de andere de maand deze activiteit. Vaak krijg ik hulp van twee vrijwilligers van DGB.
Nu ik al die tijd aan DGB verbonden ben, merk ik dat DGB echt een deel van mijn leven is geworden.